• سبدگردان یکی از انواع واسطه‌های مالی هستند که به عنوان نماینده سرمایه‌گذار و به نام سرمایه‌گذار به سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار مجاز می‌پردازند که این عمل در قالب مفهوم سبدگردانی اختصاصی به این معناست که برای هر فردی متناسب با ریسک‌پذیری و موقعیت فرد سرمایه‌گذاری انجام می‌شود. سنجش ریسک پذیری سرمایه‏ گذار توسط کارشناس تحلیلگر شرکت با کمک سؤالاتی استاندارد (که قبلا از طرف سازمان بورس اوراق بهادار طراحی گردیده) از شخص سرمایه‌گذار، وضعیت درآمدی و هزینه‌ وی، هدف شخص از سرمایه‌گذاری و مواردی از این دست به سطح ریسک‌پذیری سرمایه‌گذار می‌رسد و نتیجه را با سرمایه‌گذار مطرح می‌کند. سرمایه‌گذار مختار است که نتیجه را بپذیرد یا خیر، در نهایت پس از توافق طرفین بر روی نتیجه پرتفوی مناسب سرمایه‌گذار تشکیل می‏شود.
• کارمزد سبدگردانی براساس مقررات و مصوبات سازمان بورس و اوراق بهادار و قرارداد منعقد شده با مشتریان محاسبه می‌شود. فرمول پیشنهادی کارمزد توافقی است و معمولا از دو بخش کارمزد مدیریت و عملکرد تشکیل می‌شود که کارمزد مدیریت مبتنی بر اخذ کارمزد ثابت مختصر و براساس دارایی تحت مدیریت تعیین می‌شود؛ اما کارمزد عملکرد، که کارمزد متغیر هم بیان می‌شود، به میزان بازدهی کسب شده در پایان قرارداد بستگی دارد.

تحلیل بنیادی یا اصطلاحاً تحلیل فاندامنتال، یکی از روش های تحلیل سهام است که به کمک آن، سرمایه گذاران می‌توانند وضعیت یک شرکت را بررسی کرده و ارزش واقعی سهام آن را محاسبه کنند. سپس با بررسی ارزش واقعی و قیمت فعلی سهام شرکت نسبت به خرید یا فروش آن تصمیم‌گیری می‌شود.

دو رویکرد مختلف برای تحلیل بنیادی وجود دارد:

رویکرد بالا به پایین : رویکرد بالا به پایین در واقع رسیدن از کل به جزء است. در این رویکرد ابتدا اقتصاد کلان مورد بررسی قرار می‌گیرد. در مرحله بعد، نوبت به تحلیل صنایع می‌رسد. در این مرحله، صنعت مناسب برای سرمایه‌گذاری مشخص می شود. در انتها نیز از بین شرکت‌های موجود در صنعت برگزیده، شرکت‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته و بهترین شرکت از نظر بازدهی و سرمایه‌گذاری تحلیل و انتخاب می‌شود.

رویکرد پایین به بالا: رویکرد پایین به بالا دقیقا عکس رویکرد بالا به پایین است. به این ترتیب که ابتدا شرکت بررسی می‌شود، سپس صنعت و اقتصاد کلان مورد بررسی قرار می‌گیرد.

مراحل تحلیل بنیادی در رویکرد بالا به پایین:

1. مطالعه اقتصاد کلان داخلی و جهانی و بررسی متغیرهای مهم اقتصادی
2. مطالعه صنعت مورد نظر و عوامل موثر بر آن
3. مطالعه وضعیت شرکت و طرح های آتی و تاثیر آن بر سود و برنامه شرکت جهت افزایش سرمایه
4. بررسی نسبت های مالی شرکت
5. بررسی ریسک های پیش روشرکت
6. بررسی و تجزیه و تحلیل صورت های مالی (ترازنامه-صورت جریان وجه نقد-صورت سود و زیان)
7. پیش بینی سود و زیان سال های آتی
8. ارزش گذاری هرسهم شرکت
9. مقایسه با صنعت و سایر رقبای خود
10. تصمیم گیری جهت سرمایه گذاری

در حالت کلی رویکردهای ارزش گذاری سهام به دو دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از:

• ارزش گذاری بر اساس ارزش فعلی جریان‌های نقدی آتی یا روش ارزش فعلی (DCF)
• ارزش گذاری نسبی
• محاسبه خالص ارزش دارایی (NAV)
• ارزش گذاری بر اساس ارزش فعلی جریان‌های نقدی آتی یا روش ارزش فعلی (DCF)

یکی از تحلیل های پرکاربرد به منظور فعالیت در بازار بورس، تحلیل تکنیکال است. در این تحلیل، به کمک نمودارها و اطلاعات مرتبط ازجمله قیمت، حجم وهمچنین، تکنیکها و ابزارهای مختلف، وضعیت کلی بازار و سهام مختلف بررسی می شود. تعریف کامل تری که در پاسخ به تحلیل تکنیکال چیست می توان داد این است که این تحلیل یک استراتژی معاملاتی به منظور ارزیابی سرمایه گذاری ها و تعیین فرصت های معامله است. این فرصت ها به کمک تجزیه و تحلیل روندهای آماری و با استفاده از فعالیت های معاملاتی همچون تحرکات قیمتی و حجم معاملات انجام می شود.

تحلیل تکنیکال را می توان برای هریک از انواع اوراق بهادار دارای سوابق تاریخی معاملاتی استفاده کرد. این انواع اوراق می تواند اوراق سهم، آتی، کالا و سایر اوراق بهادار را شامل شود. اما چنین ابزاری بیشتر به منظور تحلیل سهام معامله شده در بازار بورس مورداستفاده قرار می گیرد.

تجزیه و تحلیل اوراق درآمد ثابت:

تجزیه و تحلیل اوراق با درآمد ثابت عمدتا به واسطه نرخ بازده موثر تا سررسید این اوراق صورت می‌پذیرد. البته باید توجه داشت که علاوه بر بازدهی تا سررسید، ریسک اوراق نیز قابل بررسی است. YTM  یا بازده موثر تا سررسید، یک معیار مقایسه بازدهی بین فرصت‌های سرمایه‌گذاری در اوراق بدهی است که به صورت نمایش سالانه شده محاسبه می‌شود. به عبارت دیگر YTM نرخ بازده موثر مورد انتظار در یک سال از جریانات موجود در اوراق بدهی مدنظر است.

ابزارهای مشتقه

ابزارهای مشتقه مالی، دارایی‌های مالی هستند که ارزش آن‌ها به سایر دارایی‌های مالی وابسته است. عمده ابزارهای مشتقه قابل معامله در بورس تهران اختیار معامله و قرارداد آتی هستند.

به منظور ارزشیابی اختیار معامله مدل بلک شولز و درخت دو جمله‌ای است. مزیت اختیارها که بر دو نوع خرید و فروش هستند این است که می‌توان با تشکیل پرتفویی از اختیارها و دارایی پایه آن، استراتژی‌های مختلفی پیاده سازی نمود.